Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Frankenstein

Από τα τέλη του 18ου αιώνα η ενασχόληση με τον ηλεκτρισμό φάνηκε ότι δεν αποτελούσε υπόθεση μόνο των επιστημόνων. Όταν εκείνοι παρουσίαζαν τα δημόσια πειράματά τους, διεύρυναν παράλληλα τη φαντασία του κοινού και αύξαναν τις προσδοκίες του για τις μελλοντικές εφαρμογές του ηλεκτρισμού στην καθημερινότητά του. Η αλληλεπίδραση επιστημόνων, ηλεκτρισμού και ευρέος κοινού ενέπνευσε συγγραφείς της εποχής να αξιοποιήσουν τη «μαγεία» και το «θαύμα» του ηλεκτρισμού, όχι ως επιστημονική αλλά ως πολιτιστική δραστηριότητα. Στις αρχές του 19ου αιώνα, εν μέσω της Βιομηχανικής Επανάστασης, ο κόσμος των εργοστασίων και των πόλεων άρχισε να αποτελεί το κατεξοχήν σκηνικό όπου εκτυλίσσονταν οι φανταστικές ιστορίες γύρω από την επιστήμη και τις εφαρμογές της, οι οποίες μπορούσαν να είναι ταυτόχρονα «σωτήριες» και «καταστροφικές» για τον άνθρωπο. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον θα γεννιόταν ένα νέο ρεύμα στη λογοτεχνία: η επιστημονική φαντασία. Οι δυνατότητες που προσέφερε ο ηλεκτρισμός βρίσκονταν στο επίκεντρο τέτοιων φανταστικών ιστοριών, όπως ήταν το λογοτεχνικό έργο Frankenstein.
Το 1818 εκδόθηκε ανώνυμα στο Λονδίνο το βιβλίο Φρανκενστάιν, ή ο σύγχρονος Προμηθέας, ένα έργο ορόσημο στο λογοτεχνικό είδος της επιστημονικής φαντασίας.
Συγγραφέας του βιβλίου ήταν μια μορφωμένη γυναίκα της αστικής τάξης, η Mary Shelley. Η Shelley εμπνεύστηκε την φανταστική ιστορία της από τα πειράματα που διεξήγαγαν οι ανατόμοι της εποχής, προσπαθώντας να αποδείξουν την ύπαρξη ζωικού ηλεκτρισμού. Η ίδια γνώριζε για τα πειράματα αυτά, διότι ο κύκλος της αποτελούταν από επιφανείς ανθρώπους του πνεύματος και της επιστήμης. Στην ιστορία της η Shelley παρουσιάζει έναν νεαρό επιστήμονα, τον Victor Frankenstein, ο οποίος προσπαθεί να δημιουργήσει ανθρώπινη ζωή εκ του μηδενός, πιστεύοντας στην απεριόριστη δυνατότητα της επιστήμης. Ο Frankenstein διεξάγει πειράματα με τον ηλεκτρισμό για να επιτύχει τον σκοπό του, αλλά τελικά αυτό που κατορθώνει να δημιουργήσει είναι ένα ανθρωπόμορφο τέρας που ονομάζεται επίσης Frankenstein και στο τέλος εκδικείται τον δημιουργό του. Με το βιβλίο της Shelley παρουσιαζόταν (για πρώτη φορά τόσο έντονα στη νεώτερη εποχή) ο τρόμος που δημιουργούσε η σκέψη για το πού ήταν ικανή να φτάσει η επιστήμη. Από την άλλη πλευρά, η ταύτιση του τέρατος με τον επιστήμονα Frankenstein φανέρωνε τους κινδύνους που εγκυμονούσαν οι πράξεις των επιστημόνων, όταν εκείνοι ξεπερνούσαν τα ανθρώπινα όρια.
http://www.biblionet.gr/images/covers/b100832.jpghttp://www.biblionet.gr/images/covers/b19220.jpghttp://www.biblionet.gr/images/covers/b160347.jpghttp://www.biblionet.gr/images/covers/b53880.jpghttp://www.biblionet.gr/images/covers/b2320.jpghttp://www.biblionet.gr/images/covers/b7234.jpg

Η Μαίρη Σέλεϊ γεννήθηκε το 1797 στο Λονδίνο, κόρη του William Godwin και της Mary Wollstonecraft, διάσημων ριζοσπαστών συγγραφέων της εποχής τους. Το 1814 η Μαίρη γνώρισε και σύντομα ερωτεύτηκε τον τότε άσημο Πέρσι Μπις Σέλεϊ, με τον οποίο παντρεύτηκε το 1816. Από τα τέσσερα παιδιά που έκαναν, επέζησε μόνον ο Πέρσι Φλόρενς. Έζησαν στην Ιταλία από το 1818 ως το 1822, ως το θάνατο δηλαδή του Σέλεϊ, που πνίγηκε όταν ανατράπηκε το σκάφος του "Άριελ" σε μια καταιγίδα. Η Μαίρη επέστρεψε στο Λονδίνο με τον Πέρσι Φλόρενς, όπου συνέχισε να ζει ως επαγγελματίας συγγραφέας. Η Μαίρη Σέλεϊ εμπνεύστηκε τον "Φρανκενστάιν" το 1816, στη διάρκεια ενός καλοκαιρινού ταξιδιού της στη Λίμνη της Γενεύης, και ολοκλήρωσε τη μοναδική αυτή ιστορία στην Αγγλία. Το έργο εκδόθηκε το 1818 με τον τίτλο "Φρανκενστάιν ή ο σύγχρονος Προμηθέας". Άλλα έργα της είναι: "Ο τελευταίος άνθρωπος" (1826), "Πέρκιν Ουόρμπεκ" (1830), "Λοντόρ" (1835), "Φόκνερ" (1837) και "Περιπλανήσεις στη Γερμανία και την Ιταλία" (1844). Επιμελήθηκε επίσης την πρώτη συγκεντρωτική έκδοση του ποιητικού έργου του Πέρσι Μπ. Σέλεϊ (1839). Πέθανε στο Λονδίνο την 1η Φεβρουαρίου 1851.
http://www.biblionet.gr/images/persons/17781.jpg